அகோர கோரம்

மரணத்தின் ஓலங்களினாலானதாயிருக்கிறது
அங்கு படர்ந்திருக்கும் கனத்த இருள்
குருதியின் கருஞ்சிவப்பாயிருக்கிறது
அந்த இருளின் நிறம்

ரத்த மயமான
அந்நிலம் சூழ் ஆழியிலிருந்து
அலைகளுக்கு பதிலாய்
பிரேதங்களெழும்பிக் கொந்தளித்து
கொடும்மரணத் தடம் பதிக்கின்றன

காலூன்ற இடமின்றி நிலமெங்கும்
உறைந்த ரத்தப் புள்ளிகளிட்டு
தெறித்துச் சிதைந்த மனித நரம்புகளால்
அகோர கோலம் இட்டிருக்கும்
துப்பாக்கியேந்திய கொடுங்கரங்கள்

உணர்வின் வேள்வி குண்டத்திலிருந்து
ரணங்களின் பெரும் ஓலம் எதிரொலிக்க
அக்கினியில் ஆகுதியாயின
மரித்த சடலங்கள்

யுத்தச் சரித்திரங்களின்
சிதிலக் குவியல்களிலிருந்து
மரணத்தின் மஹாகுரூர முகம்
தனது ஆட்காட்டி விரலால்
உதட்டை அகட்டி நாக்கை நீட்டி
அதி பயங்கரமாய் நகைக்கிறது
என் ஈரக்குலை நடுங்கிப் பதற.

உதிரப் புனலில் மிதக்கும்
பிண்டச் சடலங்களின் உயிர்கள்
எழும்பிக் கதறுகின்றன கரங்கூப்பி

நொதித்த சதைக் குவியல்களூடே
மனிதத்துவமற்ற மூர்க்கத்துடன்
அலட்சியமாய் உயர்த்தப்படும்
துப்பாக்கிகளின் விசையழுத்தலில்
ரத்தச் சேற்றின் அடர்ந்த கவிச்சையும்
நிணம் கருகி என்புருகும் நாற்றமும்
எங்கும் படர்ந்திருக்க
பாதாளப் புதைகுழிக்குள்
மரணம் தோய்ந்து கிடக்கின்றது
வெளியேற வழியின்றி
மூச்சுதிணறும் மனித நேயம்